Zadeldekjes

Knalgeel kleurde het Stationsplein deze week ineens. Van tientallen zo niet honderden fietszadeldekjes. Was dit de opmaat voor het feestje dat de gemeente morgen viert omdat het plein na bijna vier jaar eindelijk af is? Nee. De Haarlemse sportschool Sportcity had de billendrooghouddekjes bij wijze van reclamestunt verspreid, zo bleek. Ook mijn fiets was ermee versierd. ,,Hmm'', dacht ik, ,,moet ik nu ook al een NEE/NEE-sticker op mijn zadel plakken om van ongeadresseerd reclamedrukwerk verschoond te blijven?'' Mijn collega vond dat een rare reactie. Ze wilde mijn dekje graag hebben.
Ondertussen blijkt dat ongevraagd dekjes om zadels hangen helemaal niet mág volgens de Algemeen Plaatselijke Verordening. Je hebt er een vergunning voor nodig, net als voor flyeren. Zadeldekjes hebben namelijk net als flyers de neiging spoorslags te veranderen in zwerfvuil.
Manager Frank van Dijk van Sportcity wist niets van die regel. Tja, wie wel? En hoewel ik niets met zadeldekjes heb, had ik gisteren wel met hem te doen. De gemeente wil nu namelijk dat hij de dekjes weer weghaalt. Maar ja, hij had er ook al tientallen uitgedeeld aan klanten, en dat mag wél. Hoe moest hij nu in hemelsnaam nagaan wie er met legaal uitgedeelde zadeldekjes rondreed, en wie met illegale? Om het nog moeilijker te maken: die van mij was inmiddels, door 'm aan mijn collega te geven, alweer gelegaliseerd.

(Ook gepubliceerd in de rubriek '60 Seconden' in HD van vandaag)