Een van mijn vaste Haarlemse cafés heeft een nieuw verlichtingssysteem op de wc. Ik geef toe, ik heb geaarzeld over de vraag of ik dat nou op deze plek met u moest delen. Maar aangezien dit toch een life-changing gebeurtenis is voor nogal wat bezoekers van dat etablissement, wil ik het u niet onthouden.
Dat het lichtknopje pal naast de toiletpot aan vervanging toe was, leed geen twijfel. De behuizing van de lichtschakelaar ontbrak. Dat bracht minimaal het gevoel met zich mee dat je elk moment geëlektrocuteerd kon worden. En geloof me, dat is een vervelend gevoel zo vlak voordat je je gulp open ritst.
Op de plek van die schakelaar - nog steeds pal naast de pot dus - zit nu een klein kastje. Zonder knopje. Dat zorgt even voor verwarring totdat je erachter komt dat dat kastje er vanaf nu voor zorgt dat het licht in de wc vanzelf aangaat. Zonder enige aanraking!
Een bewegingssensor voor het licht. In de wc. Gemak dient de mens. Het is ook wel zo hygiënisch, bedacht ik me, al plassende.
En toen ging het licht uit...
De sensor geeft de plassende mens beperkt de tijd. Had ik te lang getreuzeld bij het bewonderen van de nieuwe schakelaar? En nu? Voortaan bewegend plassen om het licht aan te aan te houden?
Ik mis de oude schakelaar.
Eerder geplaatst als 60 seconden in HD van 21 oktober
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten