Achtervolgt me
tot in het diepst van mijn gedachten
Plant dromen in mijn hoofd
en speelt in mijn gemoedsrust
alsof het een zandbak is
Ze post herinneringen in mijn hart
brieven die concepten bleven
en nooit werden geschreven
Met een glimlach
likt ze zegels en kijkt toe
Ze kleurt m’n fantasieën in
schetst ideale vergezichten
tekent een toekomst achter me
En kleurt nog steeds mijn bril
Ik ben de vader van haar kind
dat nooit het licht zal zien
en schrijf geboortekaartjes
zoals zij me die laat zien
Ga weg, en laat me eigen dromen dromen
maar vertel me hoe dat moet
Verdwijn uit mijn gedachten
en laat me niet alleen
Je stalkt me
Wie ben je?
Wie was je?
Waar ben je?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten