Jaagpad

Het is een curieus verhaal. De wethouder - van GroenLinks nog wel - staat toe dat zijn ambtenaren illegaal een betonnen parkeerstrook aanleggen op een landelijk gelegen en historisch jaagpad. Met als argument: anders parkeren mensen daar toch wel.
Ik trek die lijn even door en vraag me af: waar gaan we heen als de overheid kennelijk vindt dat ze wetten aan haar laars mag lappen, als ze het particuliere wetsovertreders daarmee wat makkelijker kan maken?
Terug naar het Jaagpad. Hoewel er even verderop een ruime parkeerplaats voor ze ligt, wil een aantal woonbootbewoners per se in de groene strook langs het pad parkeren. Dat is immers een paar meter minder ver lopen. Maar dat mag dus niet, dat parkeren daar. Willen de direct omwonenden ook niet.
Toegegeven, de gemeente heeft geprobeerd dat verbod te handhaven. Door in het groen boomstammetjes neer te leggen. Lekker landelijk. Geheel in stijl van de lichte wetteloosheid die er in dit gebied toch al geldt (met illegaal gebouwde schuurtjes en huizen, en ingepikte stukken gemeentegrond) verdwenen die boomstammen echter binnen de kortste keren doodleuk ergens in een open haard. Op zich komisch.
Maar om de foutparkeerders dan maar te belonen met een illegaal aangelegde betonnen parkeerstrook, is te bizar. Niet te handhaven? Een eenvoudig, beweegbaar paaltje aan het begin van de pad zou het probleem hebben opgelost. Legaal.

(Ingekorte versie vandaag ook verschenen in rubriek '60 Seconden in Haarlems Dagblad.)

Jaagpad. Foto Richard Stekelenburg ©

Zie ook berichtgeving site HD: HIER