Niet weg

Jij ging niet weg.
Als jij wegging, kwam je minimaal nog drie keer terug.
Voor handschoenen, een telefoonnummer, een laatste ding om te regelen.
Je ging gewoon niet weg.
Je was daar de persoon niet voor.
Heb je soms: een moeilijke weggaander.
Tot mijn en veler vermaak.
Dus toen ik in de kerstweek, toen ik vrij was, hoorde
 dat collega's afscheid van je hadden genomen,
op je ziekbed
was ik verbaasd. Verdrietig en verbaasd.
Weg? Jij? Zonder terug te komen? Pfffft!
Ik heb je niet meer gezien, mooie man
Maar natuurlijk kwam je terug
Je plakte er nog wat leven aan.
Je ging niet weg, nog niet
En ik heb geglimlacht.
Ik heb gelachen.
Zie je wel...

Zaterdag kreeg ik verdomme dat telefoontje,
Van iemand die zei dat je nu echt weg bent.
Zonder terugkomen.
Dood enzo
Alsof ik snap wat dat betekent.
Jij echt weg?
Ik moet geloven dat t zo is.
Maar nee.
Ik laat je in mijn hart nog vele malen terugkomen.
Jij bent niet weg.
Jij gaat niet weg.
Daar ben je de persoon niet voor.