Op Lennaert. Blijft onveranderd mooi nummer. Al hebben de eerste regels sinds zijn dood voor mij wel - met glimlach - een andere lading gekregen. Nee Lennaert, nu hoef je nooit je jas meer aan te trekken, en te hopen dat het licht van je brommer het doet...
Lennaert Nijgh, 29 januari 1945 - 28 november 2002)
maandag 28 november 2011
maandag 14 november 2011
Afscheid
Na ruim zes jaar nam ik afgelopen week afscheid als politiek verslaggever in Haarlem. Ik ga iets anders doen binnen de krant. Het wordt een vrijere rol op de stadsredactie.
De afgelopen zes jaar waren intensief en bijzonder. Er zijn allejezus veel onderwerpen bij me langsgekomen, ik heb de stad anders leren kennen, ik heb ontelbaar veel mensen leren kennen.
Veel daarvan blijft. Mijn vaste plekje in de raadszaal geef ik bij deze echter op. Ik had al snel door dat het de mooiste plek in de zaal is, zelfs al mag je er niets zeggen. Of misschien wel juist daarom.
Afgelopen donderdag zat ik er voor het laatst, na een lange begrotingsweek. Tot mijn verrassing werd ik door de nestor van de gemeenteraad, Fedde Reeskamp, toegesproken. Dat was een tikje klef misschien, ongemakkelijk, maar ook warm en uiteindelijk toch vooral erg eervol. Dat momentje pak ik mee dus. En wordt bij deze gedeeld.
De afgelopen zes jaar waren intensief en bijzonder. Er zijn allejezus veel onderwerpen bij me langsgekomen, ik heb de stad anders leren kennen, ik heb ontelbaar veel mensen leren kennen.
Veel daarvan blijft. Mijn vaste plekje in de raadszaal geef ik bij deze echter op. Ik had al snel door dat het de mooiste plek in de zaal is, zelfs al mag je er niets zeggen. Of misschien wel juist daarom.
Afgelopen donderdag zat ik er voor het laatst, na een lange begrotingsweek. Tot mijn verrassing werd ik door de nestor van de gemeenteraad, Fedde Reeskamp, toegesproken. Dat was een tikje klef misschien, ongemakkelijk, maar ook warm en uiteindelijk toch vooral erg eervol. Dat momentje pak ik mee dus. En wordt bij deze gedeeld.
Abonneren op:
Posts (Atom)
