Nogal diep

Ik ga niet overdrijven,
er zat nauwelijks een seconde
tussen het gooien van de roos
en t moment dat die bloem de deksel
van je nieuwe onderkomen trof.
Het was geen film,
en er was ook geen slow motion.
Toch was me de diepte,
en vooral die afstand tussen mij
en jou in die kist daar ver beneden
tusen sneeuw en winterkou
onmetelijk groot,
peilloos
Pijnlijk peilloos.
Voor iemand die zo lichtvoetig was,
vond ik het nogal diep.
Het is een prachtig plekje trouwens,
waar je ligt.
Maar verdomme jongen,
vanuit daar zie je dat toch niet?

Niet weg

Jij ging niet weg.
Als jij wegging, kwam je minimaal nog drie keer terug.
Voor handschoenen, een telefoonnummer, een laatste ding om te regelen.
Je ging gewoon niet weg.
Je was daar de persoon niet voor.
Heb je soms: een moeilijke weggaander.
Tot mijn en veler vermaak.
Dus toen ik in de kerstweek, toen ik vrij was, hoorde
 dat collega's afscheid van je hadden genomen,
op je ziekbed
was ik verbaasd. Verdrietig en verbaasd.
Weg? Jij? Zonder terug te komen? Pfffft!
Ik heb je niet meer gezien, mooie man
Maar natuurlijk kwam je terug
Je plakte er nog wat leven aan.
Je ging niet weg, nog niet
En ik heb geglimlacht.
Ik heb gelachen.
Zie je wel...

Zaterdag kreeg ik verdomme dat telefoontje,
Van iemand die zei dat je nu echt weg bent.
Zonder terugkomen.
Dood enzo
Alsof ik snap wat dat betekent.
Jij echt weg?
Ik moet geloven dat t zo is.
Maar nee.
Ik laat je in mijn hart nog vele malen terugkomen.
Jij bent niet weg.
Jij gaat niet weg.
Daar ben je de persoon niet voor.

Jaagpad

Het is een curieus verhaal. De wethouder - van GroenLinks nog wel - staat toe dat zijn ambtenaren illegaal een betonnen parkeerstrook aanleggen op een landelijk gelegen en historisch jaagpad. Met als argument: anders parkeren mensen daar toch wel.
Ik trek die lijn even door en vraag me af: waar gaan we heen als de overheid kennelijk vindt dat ze wetten aan haar laars mag lappen, als ze het particuliere wetsovertreders daarmee wat makkelijker kan maken?
Terug naar het Jaagpad. Hoewel er even verderop een ruime parkeerplaats voor ze ligt, wil een aantal woonbootbewoners per se in de groene strook langs het pad parkeren. Dat is immers een paar meter minder ver lopen. Maar dat mag dus niet, dat parkeren daar. Willen de direct omwonenden ook niet.
Toegegeven, de gemeente heeft geprobeerd dat verbod te handhaven. Door in het groen boomstammetjes neer te leggen. Lekker landelijk. Geheel in stijl van de lichte wetteloosheid die er in dit gebied toch al geldt (met illegaal gebouwde schuurtjes en huizen, en ingepikte stukken gemeentegrond) verdwenen die boomstammen echter binnen de kortste keren doodleuk ergens in een open haard. Op zich komisch.
Maar om de foutparkeerders dan maar te belonen met een illegaal aangelegde betonnen parkeerstrook, is te bizar. Niet te handhaven? Een eenvoudig, beweegbaar paaltje aan het begin van de pad zou het probleem hebben opgelost. Legaal.

(Ingekorte versie vandaag ook verschenen in rubriek '60 Seconden in Haarlems Dagblad.)

Jaagpad. Foto Richard Stekelenburg ©

Zie ook berichtgeving site HD: HIER