Sint is laat

De pepernoten liggen alweer een tijdje in de schappen. Ook de chocoladeletters zijn gearriveerd. Nu ook de discussie over het racistische gehalte van Zwarte Piet weer is opgelaaid, is het duidelijk: hoewel de Goedheiligman zich nog niet in levenden lijve liet zien, hij is weer in het land.
'Beetje vroeg' , hoor ik om mij heen brommen. Ook dat is ritueel. Maar ik ervaar het dit jaar anders.
In mei was ik drie dagen in de Italiaanse havenstad Bari. Ik wist dat hier het graf van Nicolaas lag. Wat ik niet wist, is dat de Barinesen elk jaar op 6, 7 en 8 mei (míjn drie dagen!) een feest aan hem wijden. Voor het Festa di San Nicola wordt de hele stad versierd, de luchtmacht geeft een luchtshow, en langs de kustlijn is een kilometers lange braderie waar Italianen uit de wijde omtrek op af komen.
Bari viert de herovering van de botten van Sint Nicolaas. Die stierf in Myra en werd daar ook begraven. Maar toen werd Myra Turks, en vonden die katholieke Barinesen dat Sints knekels daar niks meer te zoeken hadden. In 1087 werden ze gekaapt. Hoogtepunt van het feest is - jawel - de intocht per boot. Ik heb twee uur aan de kade gestaan voor de botten van de Sint. Het was fantastisch. Maar zonder lachende Piet die mij toeriep, en zonder suikergoed. Sindsdien heb ik dit jaar trek in pepernoten.

Festa di San Nicola. © RS

 Eerder verschenen als '60 seconden in HD van 15/10/2013