Lang verhaal kort: Ik heb haar op de bus gezet, en ben op de fiets achter haar aan gereden. Op het Verwulft heb ik haar weer opgepikt, en zijn we samen verder gelopen. Ze genoot.
Een dag later klim ik met stadsarcheologe Anja van Zalinge naar de hogere delen van de kerk voor een overzichtsfoto. Om daar te komen moet je onder meer over een smalle houten loopplank tussen dak en gewelven - een belevenis op zich. Iets later zit ik tussen de vleermuizenpoep en naast een dood vleermuisje. Het uitzicht is overweldigend.
Maar er is nog iets. Daar boven, op die smalle kerkgalerij, is de muur volgeschreven met namen en data - zoals je in kroeg-wc's wel ziet, al zijn de handschriften verzorgder en de data ouder: 1948, 1907, 1867... Terwijl we ons verbazen over deze oude 'I was heres' valt mijn oog op de neergekalkte naam van Gerardus Nicolaas de Klerk, geboren 1863, bij tijd van schrijven 19 jaar oud. De meisjesnaam van mijn moeder is De Klerk. Geen idee of dit familie is.
Eerder geplaatst als '60 seconden' in Haarlems Dagblad van 13 februari.
