Gelukkig bij de Poort

Mensen beginnen soms zomaar tegen je te praten en dat is lang niet altijd een onverdeeld genoegen. Maar er zijn ook uitzonderingen. Als iemand onomwonden het geluk met je deelt.
Afgelopen week maakte ik, in het kader van aflevering zoveel in de soap rondom de opknapbeurt Amsterdamse Poort (zie ook hier, hier en hier), foto’s van het weghalen van de steigers aldaar, toen ik werd ik aangesproken door een bejaarde dame met krullend grijs haar, een stel stralend blauwe ogen en twee honden van een onduidelijk ras.

,,Ben je een foto aan het maken?’’, vraagt ze als ik voor de derde keer afdruk. ,,Dat is mijn kleinzoon. De tweede van boven, in dat witte T-shirt.’’
,, Ik ben zo blij dat hij werk heeft. Het gaat goed met hem nu. Hij verdient keurig z’n eigen geld’’
,,Hij heeft een moeilijke jeugd gehad hoor. Zijn moeder heeft hem gewoon de deur uitgeschopt. Hem en zijn broer. Verschrikkelijk gewoon. Ze hadden geen cent. Zíj had hun pinpassen, ze konden niet eens bij hun eigen geld. Daarom, ik ben zo blij als ik hem nu zo zie werken.’’
,,Hij werd in een tehuis gezet, maar daar moest ie ook weg. Hij moest maar bij het Leger des Heils op de Bakenessergracht gaan bivakkeren, zeiden ze. Zijn broer ook. Nou ja, zeg. Dat kan toch niet! Toen heb ik ze in huis genomen.’’
,,Dat was ook nog niet zo makkelijk hoor. Maar ik heb ze steeds ondersteund. Ze hadden gewoon een zetje nodig. In het begin zaten ze alleen maar op de bank. Voor zich uit te staren’’

Ze doet voor hoe jonge mannen zonder doel voor zich uit kunnen staren op een bank.

,,Ze hadden een zetje nodig’’, zegt ze nog eens. ,,Een beetje ondersteuning. Dat hebben ze van hun moeder niet gehad. Maar ja, ze hadden ook schoenen nodig. En een broek. En noem maar op. En ik heb ook alleen maar een AOW-tje. Dus dat was nog niet zo makkelijk.’’
,,Maar het is gelukt. Hij heeft nu werk. Vandaag is hij hier bij die steiger bezig. Zijn broer heeft pas ook een baan gevonden.’’

,,Gisteren hebben ze me samen mee uit genomen. Van hun eigen verdiende geld hebben ze m’n auto vol getankt met benzine en zijn we gaan line-dancen. Zij trakteerden. Van hun eigen geld! Prachtig toch?’’
Samen kijken we naar de steiger met haar kleinzoon. ,,Ik vind dat zó fijn, dat ze het nu toch zo goed doen’’, zegt ze. Ik kijk opzij. Ze straalt.