Het zielig stuk brok beton in de Haarlemmerhout blijkt dus het restant van een bank, dat er ooit ter ere van oud-burgemeester Cornelis Maarschalk is neergezet. Maarschalk droeg van 1919 tot 1937 de Haarlemse ambtsketen. Hij zou tijdens de bezetting de kant van de Duitsers hebben gekozen. Maarschalk was toen al met pensioen. Een oud-burgemeester in oorlogstijd, het zal. Hij overleed op 3 maart 1954 en ligt op Westerveld begraven. Nagenoeg vergeten, kunnen we gerust stellen.
Maar hoe zit het verder met memorabilia aan Haarlemse burgemeesters, vraag ik me af. Ik kan er weinig bedenken. Straatnamen, ja. En een park in Oost. Maar fysieke gedenktekens, zoals het banken van Maarschalk?
Jaap Pop kreeg bij zijn afscheid een klok, die sindsdien boven de opgeleukte vluchtheuvel op het Verwulft hangt. Een cadeautje van wat Haarlemse ondernemers. Die hadden de allervriendelijkste tekenaar Eric Coolen bereid gevonden de wijzerplaat van het uurwerk op te sieren met Pops karakteristieke kalende schedel en afhangende mondhoek.
Zoiets moet je eigenlijk niemand aandoen, zelfs Jaap Pop niet, vind ik. Zo’n klok staat al gauw hele delen van het jaar stil of loopt achter, en dat leidt dan maar tot grapjes. Pop was er echter héél erg blij mee.
Tekenaar Coolen had ’t niet zo bedacht. Die dacht – en terecht, lijkt me! - dat ’t om een grap ging, zo vertrouwde hij me onlangs toe. Als de tekenaar had geweten waar dat ding moest komen, had hij er meer eer in gelegd, vertelde hij. Wat boven het Verwulft hangt is feitelijk net iets meer dan een schets. Wist Coolen veel.
Ach ja, ook een burgemeester krijgt waarschijnlijk het eerbetoon dat hij verdient.
(vandaag ook geplaatst in de rubriek '60 seconden' in Haarlems Dagblad)
3/2/2011: zie hier het vervolg...
http://bit.ly/dJxkJ3
3/2/2011: zie hier het vervolg...
http://bit.ly/dJxkJ3
4 opmerkingen:
"...het restant van een bank, dat er ooit ter ere van oud-burgemeester Cornelis Maarschalk is neergezet..." Aha, dus het restant is er neergezet. Duidelijk! Een restant als eerbetoon. Hoe mooier wil je het hebben. Een eerbetoon is meestal het laatste restant. Dat "het banken van Maar dat "het banken van Maarschalk" is dat een anglicisme voor bankieren?
Of was Maarschalk een meester aan de roulettetafel? Ik hoop niet dat dit stukje zo in de krant is gekomen. Je zou er een eindredactie door gaan missen...
Zie je nou wat ik bedoel? Na eindredactie is dit het commentaar:
"...het restant van een bank, dat er ooit ter ere van oud-burgemeester Cornelis Maarschalk is neergezet..." Aha, dus het restant is er neergezet. Duidelijk! Een restant als eerbetoon. Hoe mooier wil je het hebben. Een eerbetoon is meestal het laatste restant. Maar dat "het banken van Maarschalk" is dat een anglicisme voor bankieren?
Of was Maarschalk een meester aan de roulettetafel? Ik hoop niet dat dit stukje zo in de krant is gekomen. Je zou er een eindredactie door gaan missen...
Bies heeft natuurlijk gelijk: 'dat' had in die zin 'die' moeten zijn. Bies is ondertussen de enige taalpurist die ik ken, die me in totaal verhaspelde zinnen op zo'n fout kan wijzen.
'Dat "het banken van Maar dat "het banken van Maarschalk" is dat een anglicisme voor bankieren?'
Wat is dat voor een zin, Bies? We laten hem zo staan. Een eindredacteur zou mijn lol volledig uit die zin halen. :-)
Zie je nou... daarom had ik Eindredactie ook op mijn post gezet. Zelfs ik, als niet-taalpurist, maar wel met een lichte esp op taalgebied ben geen foutloos schrijvert. Ga maar vragen bij mijn bureauredactrice.
Een reactie posten