Beterschapswens

Toch wel bijzondere beterschapswens, donderdagavond vanuit de gemeenteraadszaal..
(stem: burgemeester Bernt Schneiders, voorzitter van de raad)

IJsje

Met twee amandelen minder, een verkleinde huig en een ingekort gehemelte lig ik pijn verbijtend en ijsjes etend op bed. Ik ben niet thuis. Na de operatie is het huis van mijn ouders, het huis waar ik opgroeide in Europawijk, een tijdelijk, veilig en vertrouwd hersteladres.
Ik lig op de zolder, zonder uitzicht op de zomerse aprildag die zich buiten voltrekt. Ik moet het doen met de geluiden door het open raam. Ze zijn hier in al die jaren niet wezenlijk veranderd, die geluiden.
Ik hoor vogels. Ik hoor het geruis van auto's op de Engelandlaan, en zo nu en dan het donkerder gebrom van een stadsbus. In de verte klinkt een boor- of schuurmachine, een vliegtuig trekt een geluidsstreep boven het dak, en in de tuin wordt op gedempte toon gepraat. Ik hoor kinderen spelen.
Ik dwaal terug naar mijn eigen kindertijd, in ditzelfde huis. De geluiden van een zonovergoten dag beloven alles. Wordt het knikkeren? Een speurtocht? Of toch het douanespel of tenten bouwen in het park?
Ik herbeleef de spanning van het kiezen op een eindeloze, mooie dag. Voor nu kies ik, misschien wel net als toen: ,,Mam, mag ik nog een ijsje?''
Hemel, wat doet die keel me zeer.

(woensdag geschreven, vandaag ook geplaatst in rubriek '60 Seconden' in Haarlems Dagblad. Foto: maandag kort na ingreep in ziekenhuis)

Woorden tekort

Woorden schieten vaak tekort. Kan t al 23 jaar niet beter zeggen.

If language were liquid

It would be rushing in

Instead here we are

In a silence more eloquent

Than any word could ever be

These words are too solid

They don't move fast enough

To catch the blur in the brain

That flies by and is gone

Gone

Gone

Gone

I'd like to meet you

In a timeless, placeless place

Somewhere out of context

And beyond all consequences

Let's go back to the building

(Words are too solid)

On Little West Twelfth

It is not far away

(They don't move fast enough)

And the river is there

And the sun and the spaces

Are all laying low

(To catch the blur in the brain)

And we'll sit in the silence

(That flies by and is)

That comes rushing in and is

Gone (Gone)

I won't use words again

They don't mean what I meant

They don't say what I said

They're just the crust of the meaning

With realms underneath

Never touched

Never stirred

Never even moved through

If language were liquid

It would be rushing in

Instead here we are

In a silence more eloquent

Than any word could ever be

And is gone

Gone

Gone

And is gone

Houtmanpad

De stad is gered! Haarlem heeft zich bevrijd van een probleem dat hele bevolkingsgroepen verdeelde. Nee: verscheurde! Dat kost weliswaar 2,5 miljoen euro, maar de demon is verslagen.

Ik overdrijf. Maar de woorden die afgelopen week in de gemeenteraadszaal werden gebezigd over de verbouwing van het Houtmanpad tot fietspad waren euforisch. Voetgangers gingen fietsers daar te lijf met hondenriemen. Er was wel eens een vent de plomp in geslagen! De situatie was, kortom, onhoudbaar.

VVD’er Wybren van Haga was verbijsterd. ,,Maar.. we hebben het hier over 2,5 miljoen euro voor een fietspad van 500 meter… Toch?’’ Hij was de enige. Met mij.

Ik fiets graag. Ook op het Houtmanpad, wat nu niet mag. Je past je aan. Ik wandel ook graag, dus ik ken beide rollen.

Het verhoogde bruggetje, net voorbij het viaduct onder de randweg, is een charmante hindernis. Eén met historische waarde bovendien. Dat het bruggetje zo hoog is, herinnert aan een tijd dat hier met smalle bootjes goederen werden vervoerd.

Het bruggetje zal moeten wijken. Het pad wordt verbreed, waarvoor grond moet worden aangekocht. En onder het viaduct wordt het pad verlaagd, omdat een beetje lange fietser er nu z’n harses stoot.

Het liefelijke, met schelpensnippers beklede Houtmanpad, romantische sluiproute richting de duinen, is straks een knalrode asfaltstrook waarop tussen voortknetterende brommertjes voor wegdromen geen plaats meer is. Nou ja, voor wegdromen over dat wat was en niet meer is nog wel.

En dat zoiets 2,5 miljoen euro mocht kosten.

(Eerder gepubliceerd in de rubriek 60 Seconden in HD van 7 april 2011)

PS: Langs dat Houtmanpad vandaag deze prachtige eend, die me om een of andere reden erg vragend aankeek