Houtmanpad

De stad is gered! Haarlem heeft zich bevrijd van een probleem dat hele bevolkingsgroepen verdeelde. Nee: verscheurde! Dat kost weliswaar 2,5 miljoen euro, maar de demon is verslagen.

Ik overdrijf. Maar de woorden die afgelopen week in de gemeenteraadszaal werden gebezigd over de verbouwing van het Houtmanpad tot fietspad waren euforisch. Voetgangers gingen fietsers daar te lijf met hondenriemen. Er was wel eens een vent de plomp in geslagen! De situatie was, kortom, onhoudbaar.

VVD’er Wybren van Haga was verbijsterd. ,,Maar.. we hebben het hier over 2,5 miljoen euro voor een fietspad van 500 meter… Toch?’’ Hij was de enige. Met mij.

Ik fiets graag. Ook op het Houtmanpad, wat nu niet mag. Je past je aan. Ik wandel ook graag, dus ik ken beide rollen.

Het verhoogde bruggetje, net voorbij het viaduct onder de randweg, is een charmante hindernis. Eén met historische waarde bovendien. Dat het bruggetje zo hoog is, herinnert aan een tijd dat hier met smalle bootjes goederen werden vervoerd.

Het bruggetje zal moeten wijken. Het pad wordt verbreed, waarvoor grond moet worden aangekocht. En onder het viaduct wordt het pad verlaagd, omdat een beetje lange fietser er nu z’n harses stoot.

Het liefelijke, met schelpensnippers beklede Houtmanpad, romantische sluiproute richting de duinen, is straks een knalrode asfaltstrook waarop tussen voortknetterende brommertjes voor wegdromen geen plaats meer is. Nou ja, voor wegdromen over dat wat was en niet meer is nog wel.

En dat zoiets 2,5 miljoen euro mocht kosten.

(Eerder gepubliceerd in de rubriek 60 Seconden in HD van 7 april 2011)

PS: Langs dat Houtmanpad vandaag deze prachtige eend, die me om een of andere reden erg vragend aankeek