Splash en blingbling

Kon het niet laten: even kinderlijk in de regen en tussen de koplampen spelen.

 

D66 en het pontje (je zou er t heen en weer van krijgen)

D66 heeft het er maar moeilijk mee. Met het pontje, of beter gezegd: met waarom ze daar tegen is.  En o God, laat toch niet het beeld overheersen dat dat is omdat de Zuiderhout tegen is. Zuiderhout, waar relatief veel actieve D66’ers wonen, waar ook de huidige fractievoorzitter van D66 woont. Om dat beeld een beetje tegen te gaan schreef de fractievoorzitter van D66 op de partijwebsite een stukje, dat als volgt begint:

In het Haarlems dagblad van vrijdag 3 juni ("Pontje doet coalitie bijna zinken") werd de suggestie gewekt dat D66 vooral tegen de pont zou zijn omdat haar achterban in Haarlem-Zuid de mensen uit Schalkwijk liever niet ziet komen. Zo wordt een pontje getransformeerd tot  het  symbool van een ouderwetse klassenstrijd. Of van georganiseerde jaloezie, afhankelijk van welk vertrekpunt u wilt nemen: de oever van de Belgiëlaan of die van de Spaarnelaan. Dit soort cliché’s zijn wat D66 betreft wel erg uit de oude doos, en verhullen de zaak waar het volgens ons om draait, en dat is de financiële onderbouwing van deze onderneming.

Om te beginnen dan maar de passage in dat stuk in HD waar kennelijk op wordt gedoeld. Dat stuk is, voor alle duidelijkheid, van mijn hand:

Het kan zijn dat ik m’n eigen stukken niet snap, maar volgens mij staan hier de financiën als genoemde reden voorop, en nergens in deze passage iets over ‘mensen uit Schalkwijk’ of een klassenstrijd.

Dat het ondertussen wel zo is, dat er in Zuiderhout door een aantal mensen op een nogal wat merkwaardige manier wordt gesproken over Schalkwijkers, doet daar niets aan af. Dat wordt mij als journalist ook in zoveel bewoordingen bevestigd door mensen uit Zuiderhout die zich behoorlijk storen aan de toon van hun buren.

In iets bedekter termen kon je de insprekers uit de buurt tijdens de raadscommissievergaderingen Beheer horen zeggen, dat 'het besloten karakter van de wijk een groot goed is, dat vooral behouden moet blijven'...

En dat het die buurtbewoners niet echt om het geld te doen was (zoals sommigen wel beweerden) zou je kunnen opmaken uit het feit dat zij vorig jaar zelfs hun eigen wijkraad aan de kant schoven, omdat het bestuur daarvan geen zin had 5.100 euro (gemeenschapsgeld!) beschikbaar te stellen voor een juridische strijd om het pontje..  

Dat de druk die er op de D66-fractie (en de VVD trouwens) vanuit de buurt groot was, daar vertellen D66’ers zonder omhalen ook gewoon over bij een glaasje bier als het zo ter sprake komt. Ze leggen daarbij uit dat dát het onderwerp inderdaad zo gevoelig maakte voor de partij.

Het is dus al met al best raar dat de D66-fractievoorzitter, die ik nota bene ken als iemand die nooit een blad voor de mond neemt, haar stukje zo begint. Dat ze zich bovendien in zoveel bochten wringt om een op zich heel legitieme zaak te verdedigen: onze achterban wil het niet. Simpel toch?

Financiën

Dat geld een rol speelt voor D66, is nooit in enige berichtgeving weersproken.

Dat het 't belangrijkste argument voor D66 is in deze, daar kun je je vraagtekens bij plaatsen. Het gaat om nog geen 40.000 euro kosten voor de gemeente, het leeuwendeel daarvan betaalt de provincie.

Bij de kosten voor de gemeente telt D66 – niet helemaal onterecht – het risico op dat de gemeente loopt als uitvoerder Spaarnelanden, die zelf 100.000 euro in het project dient te stoppen, dat geld niet ten volle weet terug te verdienen (door middel van subsidie (25.000), reclameinkomsten (50.000) en geld uit een zogeheten reïntegratiepot (25.000)). Omdat de nv Spaarnelanden voor 100 procent eigendom is van de gemeente, kun je de stelling verdedigen dat het risico dat Spaarnelanden loopt tevens het risico van de gemeente is. Al is dat risico natuurlijk niet helemaal één op één (Spaarnelanden heeft binnen z'n begroting uiteraard eigen schuifmogelijkheden om dingen op te vangen).

De stelling dat het financiële verhaal van het pontje daarmee gebaseerd is op drijfzand’ en daarmee ‘onverantwoord’ is, is daarentegen nogal grotesk. Vrijwel alles wat de gemeente doet is op basis van een raming van baten en kosten. Ik noem er maar één: het bouwen van een parkeergarage (waarbij de opbrengsten aan parkeergelden vorig jaar dusdanigbleken tegen te vallen, dat Haarlem voor dat geld héél erg veel pontjes had kunnen laten varen…).

Voor de goede orde, en zoals al gezegd: het leeuwendeel van het pontje wordt betaald door de provincie. Daarvan zei de fractievoorzitter een paar weken geleden nog: Ook dát is gemeenschapsgeld, waar wij voorzichtig mee om moeten gaan! Of woorden van gelijke strekking.

Toen wisten zelfs de leden van de VVD niet meer waar ze moesten kijken. Partner D66 had nog maar even daarvoor z’n akkoord geven om 2,5 miljoen euro provinciegelden te besteden om 500 meter Houtmanpad te asfalteren…(zie ook HIER)

Aan het eind van dat pad woont trouwens ook een niet onbelangrijk D66’er, maar dat terzijde.

Zicht vanuit Zuiderhout, met een nu nog maagdelijk Spaarne tussen hier en Schalkwijk.

PS: het volledige artikel uit HD waarover wordt gesproken is HIER te vinden, het artikel op de website van D66 HIER.

Op de website kan niet gereageerd worden, wat me bracht tot een stukkie in mijn eigen hoek. Waar – voor alle duidelijkheid – wel gereageerd kan worden.

I started a joke

Al dagen mee in mijn hoofd, dan nu ook maar weer mee naar bed. Tekst laat me niet los, weet niet waarom... Ik ken dit nog niet eens zo lang, maar dit is me zo, zo bloedmooi.. Klik HIER

I started a joke, which started the whole world crying
But I didn’t see, oh no, that the joke was on me

I started to cry, which started the whole world laughing
Oh, if I’d  only seen, that the joke was on me


I looked at the sky, running my hands over my eyes,
And  I fell out of bed, hurting my head, from things that I said


Till I finally died, which started the whole world living
Oh, if I’d only seen that the joke was on me


I looked at the sky, running my hands over my eyes,
And  I fell out of bed, hurting my head, from things that I said


Till I finally died, which started the whole world living
Oh, if I’d only seen that the joke was on me

Lush life

Sinatra beet 'r z'n tanden op stuk. Het is gezongen door grootheden. En een van de allermooiste versies, en ik ken er velen, is voor mij van een zangeres die voor altijd als disco-queen door t leven moet. Omdat ze t gewoon net nog even beter 'vertelt' dan Nathalie Cole. Dank je Billy Strayhorn. En dank Quincy Jones en Donna. Kwam vannacht opeens uit n lang gesloten laatje in m'n geheugen. Toeval bestaat niet.




I used to visit the very gay places
Those come what may places
Where one relaxes on the axis
Of the wheel of life
To get the feel of life
From jazz and cocktails

All the men i knew had sad and
Sullen gray faces
With distingue traces
That used to be there
You could see where
They'd been washed away
By too many through the day
Twelve o'clock tales

Then you came along with your
Siren song
To tempt me to madness
I knew all the while
That your poignant smile
Was tinged with the sadness of a
Great love for me
Oh, yes i was wrong
Again i was wrong

Now life is lonely again
And only last year everything
Seemed so sure
Now life is awful again
A troughful of hearts would only
Be a bore
A week in paris will ease the bite
Of it
But all i really care
Is to smile in spite of it
I'll forget you
I will and yet you are still
Burning inside my brain

Romance is mush, stifling those
Who strive
I'll live a lush life in some
Small dive
And there i'll be
While i rot with the rest
Of those whose lives are
Lonely too