Krijsende meeuwen houden bewoners van Noord ook deze zomer weer vanaf de eerste ochtendzonnestralen wakker. De gevolgen zijn niet licht te overschatten. Slaapgebrek leidt tot humeurigheid en burengekibbel over de schutting.
De gemeente heeft nu in de hele stad posters opgehangen om de overlast enigszins in te dammen. 'Geef ze niet te eten', luidt de boodschap. Dat zal ze leren.
De meeuwen lijken te reageren door het heft nu zelf in handen te nemen. Een bij de haringkar gescoord visje wordt brutaal uit mensenhanden weggekaapt. Een uit een fietstas stekend stokbrood is in kleine momenten van onachtzaamheid ook al niet meer veilig, zo leerde een collega van me deze week.
Het schelle gekrijs lijkt steeds vaker te klinken als satanisch hoongelach. Meeuwen zijn een beschermde diersoort, en daar lijken ze zich heel goed van bewust.
Maar terwijl de halve stad onder meeuwenleed gebukt zegt te gaan, zijn de bewoners van één straat in Noord met een heel ander soort sores bezig. In de Vogelbuurt zijn niet de meeuwen, maar de bomen gesprek van de dag. Bewoners ergeren zich aan de opdringerig omhoog groeiende boomwortels, die de stoeptegels tot rechtopstaande struikelblokken maakt. Dáár zou de gemeente nou eens wat aan moeten doen, zo spreekt uit een vinnig stukje in de jongste nieuwsbrief van de wijkraad. Niks meeuwenoverlast. Bomenoverlast! Waar in de Vogelbuurt precies? In de Meeuwenstraat...
(Eerder als '60 Seconden' gepubliceerd in Haarlems Dagblad)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
De gemeente denkt dat als meeuwen niet gevoerd worden, ze vanzelf in hongerstaking gaan en het probleem opgelost is.
Bomen mogen voortaan ook niet meer gevoerd.
Een reactie posten