Don't push me

BENG!!! Een harde vuistslag op de ruit van het bushokje. ,,Het zijn NAZI's, allemaal Godverdomme!!'' Zijn hoofd was rood aangelopen en zijn vuist was nog steeds gebald. ,,Klootzakken!''
Zijn ogen spuwden vuur vanuit dat  steeds roder wordende hoofd.
Zijn vriend keek hem aan. Strak, boos.
,,Klootzakken, man'', zei z'n vriend. En zijn stem ging omhoog, toen hij vervolgde: ,,Maar jij moet normaal doen, man. Jezus! Fuck!''
Ook hij balde zijn vuist. Maar die bleef naast zijn broeknaad hangen. ,,Gewoon kut! Maar Jezus!...''
Ik liep langs, en door.
De dj in het café had me even daarvoor teruggebracht naar het prille begin van de hiphop. Ik neuriede.
Don't push me cause I'm close to the edge ... ah huh-huh-huh 


 lryics hier: !

Genius Jobs

Heb sinds een paar weken een iPhone van de zaak. Aan het gebruik ervan ben ik nog niet toegekomen, want ik heb een betere phoon van een ander merk en ben verder a-kerkelijk.

 Maar ik moet zeggen: het is inderdaad een wonder van techniek: ik laad 'm 's ochtends op, raak 'm verder niet aan, en zeven uur later is ie weer leeg.

Steve Jobs was a genius!

Schalklink

De nieuwe fietsonderdoorgang bij de Buitenrustbruggen krijgt een naam. B en W maakten het gisteren bekend. ’Schalklink’ gaat hij heten.
Pardon?! Nee, echt!
Wie verzint zoiets?, was mijn eerste reactie. En dat was niet uit bewondering. Daarna: Waarom überhaupt een naam?
’De betrokkenen (hulpdiensten, TNT Post, gemeentelijke afdelingen, e.a.) ontvangen daags na besluitvorming informatie over dit besluit’, zo meldt de nota. Hoe zou dat bericht vandaag precies ontvangen zijn bij TNT Post? Met gejuich? Het is niet zo dat er iemand langs die fietsonderdoorgang woont, laat staan dat daar post voor is. Of zullen wij, bij wijze van grap...? Neuh.
Ik kauwde nog even op die naam. Schalklink. Goed, als het beestje dan toch een naam moet hebben: het betreft hier inderdaad een link (verbinding, schakel) naar Schalkwijk, mijn geboortewijk.
In de andere betekenis van het woord klopt de naam ook, bevestigde de Fietsersbond nog onlangs. Vanwege de krappe bocht gaan hier nogal wat fietsers onderuit. Bloedlink, die Schalklink.
Ondertussen vind ik het nog steeds een vondst: een fietspad onder een brug door, dat láger ligt dan het wateroppervlak. ’Link!’, zouden mijn broer en ik vroeger hebben geroepen. In de betekenis die het alleen in delen van Noord-Holland heeft: ’Gaaf! Spannend!’
Schalklink dus. Vooruit. Een verbazingwekkend lelijke, maar verder prima naam.

(Eerder geplaatst in de rubriek 60 Seconden in HD van 12 juli)

Wheels

Poging tot trustenliedje. Voor wie niet slapen kan. Vanwege zoiets als het geluid van iemands wielen...

Loutje

’Staat je goed, Loutje!’, twitterde ik donderdagavond bij een fotootje dat ik maakte van het zojuist in roze vest gestoken standbeeld van Laurens Janszoon Coster op de Grote Markt.

,,Is het Loutje of Lautje?’’, reageerde iemand prompt.

Tja, waarom zou je de naam Laurens (met ’au’) verbasteren tot Loutje (met ’ou’)? En toch is dat tamelijk gangbaar in Haarlem. Lennaert Nijgh deed het zo; ik hou zijn schrijfwijze aan.

Ook de Beeldengids van Haarlem meldt over het beeld van Louis Royer: ’In de volksmond Loutje genoemd’. Met ’ou’.

Lautje is natuurlijk niet fout. Lourens trouwens ook niet. Zie het opschrift van het monument in de Hout: ’Ter Eere van Lourens Janszoon Koster’. Inderdaad, met een ’K’.

Ach, die Loutje. De enige Laurens Jansz. Coster waarvan we zeker weten dat hij heeft bestaan, was lid van het Heilig Kerstmisgilde en woonde op de hoek van de Jansstraat. Maar hij is van net te jonge datum om vóór 1440 de boekdrukkunst te hebben kunnen uitvinden. Een andere Laurens Jansz. ligt sinds 1439 begraven in de Grote Kerk. Maar die heet geen Coster.

Stiekem weten we dat deze twee figuren door elkaar zijn gehusseld, en de rest van het verhaal er zo rond 1560 door ene Jan van Zuren is bij verzonnen.

Hoe je die te koesteren man met kamerjas en mutsje, die zo trots zijn chocoladeletter ’A’ omhoog houdt, precies noemt, maakt dus eigenlijk niet zo heel veel uit. Kijkend naar dat roze vestje en dito handtas, zeg ik: vandaag heet ze voor mijn part Louise.

 (Ook gepubliceerd als '60 Seconden' in HD van 7 juli, Roze Zaterdag) 

Wij Haarlem

En wat hebben we de stad vanavond weer doen leven

Met schaterlach en diepe woorden.

Liefdevol elkanders teksten proevend,

en samen hoog verheven

onder verlate Damiate klanken.

De stad moet ons bedanken

Want ze heeft het o zo nodig, ons dronken uitgesproken leven.

In zekerheid weggespoelde twijfel.

Zo spelen wij onze Haarlemse akkoorden

En leven deze stad, in eeuwigheid voor even

(Zo werd verloren, en gewonnen

Tot huissleutels aan toe)