Haarlemmerliede Handelshoofdstad

Burgemeester Heiliegers gaat dus op pad om zijn gemeente Haarlemmerliede en Spaarnwoude aan een fusiepartner te helpen. Dat wordt nog best een ingewikkelde operatie. Met bezoeken over en weer, bustochten, afwegen van de diverse belangen, en ondertussen oppassen dat de huwelijkskandidaten de kleine gemeente niet gezamenlijk aan stukken scheuren en onderling verdelen.
Zou dat nou niet veel makkelijker kunnen?, vroeg ik me af. Zou het nou niet wat zijn om Haarlemmerliede en Spaarnwoude op Marktplaats te zetten en gewoon het beste bod af te wachten?
Dat lijkt een gek idee, maar dan moet je even weten dat veilingwebsite Marktplaats.nl Haarlemmerliede en Spaarnwoude gisteren heeft uitgeroepen tot 'Handelshoofdstad 2015 van Noord-Holland'! De kleine gemeente blijkt relatief de meeste Marktplaatskooplieden te tellen: maar liefst 28 procent van de inwoners handelde afgelopen jaar via deze site. En dat doet geen andere gemeente in de provincie haar na. Haarlem staat 'pas' op plek drie.
Ervaring om iets aan de man te brengen via Marktplaats is er dus volop. Ik zou er gebruik van maken als ik burgemeester daar was. Leuk extra weetje: meest verhandelde voorwerpen zijn brommeronderdelen. Mooi om de vaart erin te houden!

Eerder geplaatst als 60 seconden in HD van 28 oktober. 

Bezorgdheid

Het miezert smerig als ik 's avonds laat bij mijn moeder de deur uit stap op weg naar huis. ,,Wil je een handdoek om je zadel droog te maken?, vraagt ze bezorgd.'' ,,Nee hoor mam, het lukt wel zo'', zeg ik. ,,Doe je voorzichtig?'' ,,Ja, mam.''
Ik zwaai nog een keer, en zie mijn moeder staan. Sinds mijn vader iets meer dan een jaar geleden overleed, is ze eenzaam. Ze slaapt daardoor ook slecht.
Bezorgdheid overvalt mij ook als ik haar zo zie staan. Ik hoop dat ze vannacht een keertje beter slaapt. Dan fiets ik de straat uit.
Thuisgekomen zie ik op tv beelden van schreeuwende hooligans die hun onvrede over de komst van een asielzoekerscentrum in de meest grove bewoordingen uitbraken. Een mevrouw met een andere mening over de nieuwkomers wordt uitgejouwd. ,,Daar moet een piemel in'', wordt er gezongen. Gevluchte moslims zouden geen boodschap hebben aan onze fraaie normen, waarden en omgangsvormen, is vrij vertaald het bezwaar.
Een verslaggever hoor ik in zijn tv-commentaar zeggen dat de schreeuwende bezwaarmakers 'bezorgde burgers' zijn. Het is niet voor het eerst dat ik die aanduiding hoor.
Bezorgdheid dus, dat is het. Misschien heb ik dat woord eerder wel gewoon verkeerd gebruikt.

Eerder geplaatst als 60 seconden in HD van 23 oktober. 

Flarden

Eigenlijk was ik twee uurtjes de straat op gegaan om - uitgedaagd door de Facebooksite Themafotografie - straatfoto's te maken. Maar of het nou kwam door de al te grote drukte in de stad op deze fraaie najaarszaterdag of door iets anders, dat weet ik niet, maar de oogst bleef mager. Onbedoeld had ik meer geluk met het vangen van verbale momentjes: korte flarden van gesprekken die juist door het ontbreken van context pareltjes worden.
Zo hoorde ik een wat oudere dame tegen twee vriendinnen zeggen: ,,Ik doe het eigenlijk nooit. Maar vanmorgen heb ik een selfie gemaakt. Kijk. Van mezelf.'' Een andere vrouwenstem even later achter me: ,,Ja, dan laat de volgende vraag zich raden!''
Mannenstem: ,,Of je het doorslikt?''
Vrouwenstem: ,,Nee!!''
En bij de pisbak van het herentoilet van een café: ,,Hij lijkt steeds kleiner te worden.''
In de Grote of St. Bavokerk, die was volgestroomd vanwege de gratis toegankelijke Bavodag die er was georganiseerd, zag ik een klein jongetje nog net gebiologeerd naar de enorme grafzerken onder zijn voeten kijken, alvorens hij zich omdraaide en vastgreep aan vaders been: ,,Pappa, waarom gaan sommige mensen eigenlijk dood..?''
Ik vond vooral dat 'sommige' ontroerend. Het echode nog een tijdje na in mijn hoofd.

Eerder geplaatst als 60 seconden in HD van 5 oktober.