Als klein jongetje was ik gefascineerd door magneten - zoals alle kleine jongetjes, vermoed ik. Behalve op ijzer oefenden ze een onweerstaanbare aantrekkingskracht uit op mijn fantasie. In een magneet ging een soort bovennatuurlijke superkracht schuil. Hoewel nog onbekend met de meeste problemen van de wereld, voelde ik onbewust dat in de magneet de oplossing lag van alles. Neem een auto. Die rijdt op benzine, en benzine was heel duur, begreep ik van mijn vader. Maar als je nou een hele sterke magneet aan de voorkant van je auto bouwde, een die je kon richten, en je zette overal ijzeren palen neer, dan zou je je toch gratis kunnen laten 'voorttrekken'?
Het was maar een van de ideeen. En niet alleen het aantrekken boeide me, ook het afstoten van twee magneten als je ze 'verkeerd om' tegen elkaar hield. Wat je daar allemaal niet mee kon doen!
Ik heb heel wat reisversies van schaak- en andere bordspelen gesloopt vanwege de magneetjes die er in zaten. En jaren achtereen was een nieuwe magneet onderdeel van een zorgvuldig samengesteld Sinterklaas-verlanglijstje. Tot de magneet langzaam uit mijn leventje verdween.
Afgelopen week kwam de fascinatie weer even terug. Vanwege die knie van mij (zie vorige blogs) belandde ik voor het eerst van mijn leven in een MRI. Het kleine jongetje van toen lag in een Super Magneet!
Wat een herrie maakt zo'n ding. Veel meer dan een hoop gebonk en geratel was het niet. Dat had ik mijn magneten nooit horen doen. In deze waren metalen voorwerpen bovendien verboden! Het maakte op mij aanvankelijk een nogal knullige indruk.
Maar gisteren zag ik het resultaat. Op een beeldscherm werd mijn knie volledig binnenstebuiten gevouwen. Ik zag botten, kraakbeen, kruisbanden, meniscus. En van alles dat ik niet benoemen kon.
De beelden vertelde dat ik een gekneusd bot had. Kom daar maar eens om! En het kraakbeen onder mijn kniesschijf is beschadigd. Ik was zo onder de indruk van het feit dat ik dat dankzij een magneet met eigen ogen kon zien, dat ik domweg vergat dat beschadigd kraakbeen op zich niet echt goed is.
De magneet vertelde dat er vooralsnog geen operatie nodig is. Eerst maar extra fysiotherapie. Nou ja, dat vertelde de orthopeed, maar wel aan de hand van de magneetplaatjes.
Wat een vernuft. Ik had dat toch maar mooi gezien, als klein ventje. De magneet als oplossing van een hoop problemen. Die magneet-auto gaat er ook nog wel komen. Wedden?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Richard.
Ik heb een vraag.
Wat is het beroep van Richard.
Ik ben op zoek contact met iemand die verstand heeft van magneten.
hans
Een reactie posten