zaterdag 3 januari 2009

Antwerps vuurwerk en poezen in een zak


Na Berlijn vorig jaar was dit jaar Antwerpen uitverkozen voor de viering van de jaarwisseling.
Leuke stad, dat Antwerpen! Ik heb me wel verbaasd over de aantallen streng orthodoxe joden in de Diamantwijk, waar wij logeerden. Zwarte hoeden en pijpenkrullen langs de slapen, bij zowel volwassen mannen als jonge jochies, bepalen er het straatbeeld. Van de rellen naar aanleiding van de gebeurtenissen op de Gazastrook hebben wij evenwel niets gemerkt.

We hebben drie dagen door straten gezworven, langs etalages en prachtige oude gevels, ons het bier en het eten laten smaken, gekletst en gekeken.

Middernacht tussen oud en nieuw stonden we aan de Schelde. Voor het vuurwerk. Dat is in België een minder groots spektakel dan in Nederland. Het was ons al opgevallen dat we de hele oudejaarsdag vrijwel geen knal hadden gehoord. Ook tijdens het moment van de jaarwisseling bleef het knallen beperkt tot een centrale vuurwerkshow van iets meer dan een half uur bij de rivier. Gezellig samenzijn in de cafés kunnen de Vlamingen vervolgens weer als geen ander. We hebben het tot een uur of vijf volgehouden.


Beetje leuk hotel, vraagt u? Ja uitstekend! Meer een appartementencomplex eigenlijk, aan de Belgielei. Met hele ruime kamers voor weinig.
Dat ik Pakistaanse buren had die hun nieuwjaarsdag vierden met het koken van een zeer kruidige maaltijd, die mij om half 12 's ochtends al dwong de ramen van mijn kamer wagenwijd open te zetten tegen de stank, daarbij de vrieskou trotserend, doet daar niets aan af. Evenmin als die ietwat merkwaardige ontdekking een ochtend eerder.
Ik weet niet waarom de gedachte ineens bij me opkwam, maar het gebeurde toen ik naar de linnenkast zat te kijken. 'Dat is eigenlijk best een lelijke linnenkast', dacht ik. 'Maar als je nou iets te verbergen hebt, een grote som geld of iets dergelijks, dan leg je het waarschijnlijk dáár bovenop. En dan kun je het óók vergeten mee te nemen.'
Niet veel later stond ik op het tafeltje tussen bed en kast. Een van de vorige logeerders had inderdaad een pakje op de linnenkast gelegd én het daar achter gelaten... Het betrof een platte papieren zak van ongeveer A4-formaat... Bankbiljetten?
Nee dus. De papieren zak bleek tot mijn teleurstelling vier al te expliciete pornoblaadjes te bevatten... Duitse pornoblaadjes...
Nadat ik het pakketje weer op zijn plaats had gelegd, maar nog vóór ik van 't tafeltje was gesprongen, heb ik mijn hersens volledig geblokt voor enig andere gedachte over die linnenkast en welke geheime bezigheden van vorige bezoekers dan ook.


Gelukkig Nieuwjaar!

(meer foto's HIER)

Geen opmerkingen: