Het spijt me zeer, maar ik heb er niets mee. Met die hele Winterspelen niet. Ik heb ook niet heel veel met de Zomerspelen, maar een Olympisch toernooi in de winter is gewoon flauwekul.
Er bestaan ook niet genoeg sporten voor. Een goed deel van de onderdelen bestaat om die reden uit verzonnen, Spel Zonder Grenzen-achtige, fantasiewedstrijdjes. De biathlon, de Noordse Combinatie! Dat is Sterrenslag!
Schaatsen? Ja, dag! Er zijn wereldwijd pak 'm beet vijf, zes landen waar echt serieus wordt geschaatst, wat heeft dat in hemelsnaam met de Olympische gedachte te maken?
Datzelfde geldt voor ijshockey (al zijn dat andere landen), skispringen en rodelen. Of nog erger: skeleton. Dat is gewoon sleetje rijden met een brommerhelm op! Rot op!
Ik wil één uitzondering maken. Voor een Olympisch onderdeel dat nuchter gezien niet eens een sport genoemd zou mogen worden. Een eeuwenoude Schotse folklore, die wat betreft behendigheid gelijk staat aan zaklopen en spijkerpoepen, maar waarschijnlijk juist om die reden een fascinerende en hypnotiserende kijkervaring is. Sinds de tweede helft van de 16e eeuw wordt het al beoefend: curling!
Noem het petanque op ijs, of bevroren watersjoelen, maar ik kan mijn ogen er niet vanaf houden als ik een zwaarlijvige Canadees zo'n glad gepolijste kei met plastic handvat, tong uit de mond, de ijsbaan op zie sturen en tegelijkertijd drie kennissen van de stadsreiniging in beweging zet die als idioten met bezems de ijsvloer gaan lopen poetsen.
U heeft het schema voor deze komende weken bij de hand? U vindt hem hier! Veel plezier!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten