Adieu Action

Hij is dus toch vertrokken. De Action is sinds maandag weg uit de Amsterdamstraat. Dat is meer dan een aderlating. Dat is je reinste amputatie.
Oh, ik ben blij voor de mensen in de omgeving van de Werfstraat in Noord, waar de van-alles-en- nog-wat-voor-heel-erg-weing gigant zijn nieuwe onderkomen zal vinden. Heus wel. Maar die blijdschap moet van heel ver komen.
Aan gebrek aan klandizie lag het niet. Ik geloof dat ik nog nooit een moment heb meegemaakt dat er geen rij voor de kassa stond. Het aanbod van deze winkel is - ik zeg ’t niet om reclame te maken, maar gewoon uit pure verwondering - van bijna-museale kwaliteit. Van blikken verf tot vaatdoekjes, van haarnetjes tot brandblussers. Waterpistolen, brandweerauto’s, schuursponsjes, achterlichtjes. Een satijnen colbertje voor 6,95! Een elektrische tepanyakigril! Een rariteitenkabinet waar je vanwege het steeds wisselende assortiment nooit uitgekeken raakt.
December 2008 hing er ineens dat akelige bord: Te Koop. De Action wilde groter, was in de Amsterdamstraat uit zijn jasje gegroeid. De buurt hield z’n adem in en slaakte drie maanden later een zucht van verlichting toen het bord plotseling weer verdwenen was. Anderhalf jaar respijt hebben we gekregen, weten we nu. Wat er nu in het kaal achtergebleven pand gaat komen, zoek ik morgen wel uit. Voor nu is er een akelig leeg gevoel.