Het einde van het jaar nadert. De Oude Amsterdamse Buurt begint alweer langzaam naar vuurwerk te ruiken. Jochies met petjes op dolen de hele zaterdagmiddag door de buurt. Af en toe klinkt een knal.
’s Avonds om een uur of acht schieten, kort achter elkaar, drie vuurpijlen de lucht in. In Parkwijk, schat ik. In duizenden kleine fonkelende sterretjes spatten ze uiteen tegen de koude decemberhemel.
Zet ik dit jaar weer een kerstboom neer? Versierd met lichtjes, op m’n balkon? Maar voor wie? Geen idee hoe vaak ik thuis zal zijn, de laatste avonden van dit jaar. De avonden, hmmm... Reve.
Daarna ging hij bij de kachel zitten en dacht na. ‘Ik wil een kerstboom zien', dacht hij, ‘bij Victor is er een, dat weet ik zeker.’ Hij bleef enige uren zitten en schakelde de radio in. Op de middengolf vond hij geen muziek, die hem beviel en de lange kraakte, maar op de korte golf vond hij een Pools station, dat marsliederen uitzond.
De boom op de Grote Markt is wederom mooi dit jaar. Hij komt uit Olpe, in het Sauerland. Volgens Z. schuilt er een immens triest verhaal achter het feit dat die boom nu hier staat. Ik geloof dat liever niet. Ik was er juist vanuit gegaan dat de kinderen van die Sauerlandse tuin, waar deze reus stond, op een kwade dag zeker en vast vermorzeld zouden zijn geworden onder het gewicht van zijn enorme stam als we hem niet op tijd daar hadden weggehaald. Ze zouden nog dagen hebben moeten zoeken naar die kleintjes tussen de weelderig begroeide takken. Het is beter zo.
Wel of geen boom op mijn balkon dit jaar? Ik ben er nog niet uit.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten