Dan kom je thuis, na een mooi en goed gesprek met een collega. Een gesprek waarin je soms liefdevol ruzie maakte, maar waar je beiden veel aan had. En eerder die dag had je al iets gehoord wat lucht gaf aan iets dat je afgelopen weekend nog behoorlijk benauwde. Dus de vrolijkheid zat er al een beetje in. En je wilde eigenlijk de foto plaatsen, die je vanmiddag tussen neus en lippen maakte van paarse krokussen bij de Amsterdamse Poort, toen je op weg was voor een foto van de Drijfriemenfabriek, locatie van komend vertier deze zomer...
En dan kijk je voor het slapengaan, net na een lief laatste smsje van de dag aan iemand die je nou eenmaal heel bijzonder is, naar Teletekst...
En dan krijg je het opeens heel, heel... heel erg verschrikkelijk koud...
Sleep with the angels, Milly...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten