zondag 27 april 2008

Teletubbyland

Aan de noordkant van Haarlem, tussen Spaarne en Mooie Nel ligt Teletubbyland. De voormalige vuilnisbelt is tegenwoordig een voor recreanten ingericht glooiend groen landschap met paardenbloemen, windmolens en kronkelende, van elkaar gescheiden wandel-, fiets, en ruiterpaden die elkaar slechts hier en daar kruisen.
Ik was er eerder deze maand toevallig twee keer heel even geweest voor een foto van de Schoterbrug in aanleg. Dit weekend was het tijd voor een langer bezoekje, de rugzak gevuld met boek, fles water, fruit en fotocamera. Op weg naar kinderlijke onbezorgdheid.

Nou is de weg erheen al boeiend zat, dus laat ik eerst even zien wat ik daar tegenkwam. Om te beginnen is het paartijd voor vissen en dat levert in de sloten van recreatiegebied Spaarnwoude op dit moment heftig erotische scenes op. Nou, ja... je begrijpt wat ik bedoel.

.
.
.
.
.


(filmje!)

Uiteraard barst het langs deze sloten ook van de reigers. Nou vind ik dat toevallig erg leuke beesten, en het lukte me zowaar een statig vliegend exemplaar best mooi vast te leggen.






.
.
.
.

En terwijl ik eigenlijk iets heel anders probeerde te fotograferen, fladderde er vanuit het struikgewas ineens ietwat paniekerig een fazant op. Ha, die had ik ook!









.
..

Maar toen dus Schoteroog. Ik moet zeggen: het is er fantastisch! Nu was er dit weekend, op een enkele hondenbezitter met hond en kindereigenaar met kind na, ook niemand te bekennen en dan zit je er werkelijk heerlijk. Tussen voorbijzwevende en minzaam (heus!) krijsende meeuwen, groepjes spreeuwen, een spaarzame haas, paarden en paardenmeisjes, en heel veel scholeksters die met hun ge-Tepiet! Tepiet! (klik hier) net dat beetje Waddeneilandensfeer weten te maken.


En dat terwijl voor je neus gemoedelijk wat zeilbootjes voorbij schuiven. Ik heb er heerlijk zitten lezen in Lilian Bloms De Tuinkamer over haar overleden echtgenoot, de Haarlemse schrijver Louis Ferron. Mooi boek hoor.

Maar om even terug te komen om Teletubbyland, ik bedoel, ja toch?:









.

.

.
.
.

In deze omgeving, in dit merkwaardige groene landschap, schoot me opeens te binnen - vraag me niet waarom - dat ZIJ er dit weekend precies twee jaar zitten. Sinds 26 april 2006. Ons blije college van wethouders! En opeens was er in mijn hoofd dit plaatje. En daar moest ik toen zelf vreselijk hard om grinniken, sorry.


2 opmerkingen:

Harrie zei

Wonderlijk altijd weer hoe een nieuwe naam voor iets je beleving kan veranderen. M'n zoontje en ik kwamen hier het afgelopen jaar al graag en veel, maar we wisten niet eens dat het Schoteroog heette. We noemden het 'De heuvels bij de vier windmolens'. Door jouw teletubbyland viel het kwartje. Alles klopte ineens en van de week was het een grote, nieuwe ontdekkingsreis. We zagen zelfs de metalen koker waar die douchekop uit te voorschijn schiet. Geweldig leuk stukje, bedankt!

Richard zei

Dank je! :-)