In Het Parool van vandaag, zoals elke maandag, is het laatste woord aan Asis Aynan - Haarlemmer. Ik lees de columns van Asis graag. Ze zijn helder geschreven en bevatten doorgaans, hoewel aan de lange kant, geen woord te veel.
Hij is daarmee een gunstige uitzondering binnen de columnistenschare van wat ik nog steeds de leukste krant van Nederland vind. Sinds de hoofdredactie van Het Parool nog niet zo lang geleden een paar van mijn favoriete columnisten de deur wees, en diezelfde deur openzette voor een hele lading nieuwe, sla ik hele hoeken van de krant over. Maar dat terzijde.
Alleen wat doet Asis nou? 'Bekrompen Haarlem' luidt de kop boven zijn stukje van vandaag. Zo'n kop doet pijn in een Amsterdamse krant, al is het Het Parool. Rot op, is mijn eerste reactie, denkend aan al die welgestelde Amsterdammers die hier een beetje de huizenprijzen komen opschroeven en ondertussen niets maar dan ook niets aan het culturele of maatschappelijke klimaat wensen toe te voegen.
Maar Asis is Haarlemmer. Of was, in elk geval. Als ik het wel heb, heeft hij inmiddels wel de wijk genomen naar de hoofdstad, maar ik weet dat hij hier is opgegroeid en dat zijn hart hier op zijn minst nog een beetje ligt. Hij was immers stiekem best trots dat boekhandel Atheneum aan de Gedempte Oude Gracht hem vorig jaar wilde laten voorlezen uit zijn toen net verschenen bundel Veldslagen.
Een Haarlemmer met kritiek op Haarlem, dat mag, al is het een uitgeweken Haarlemmer. Al blijft het een kutkop.
Maar er is meer dan alleen de kop. Asis is de weg kwijt in Haarlem, zo blijkt na lezing van zijn 'laatste woord'. Hij kan het niet meer vinden. Wat niet? Hij kan geen café meer vinden waar hij meer dan één krant kan lezen. Hij heeft het echt al meerdere malen geprobeerd. Arme Asis, Amsterdammer geworden.
Hij had het natuurlijk zijn broer, Moussa kunnen vragen. Die ontmoet ik wekelijks voor een goed gesprek in café Koops (in de Damstraat, Asis, tussen Bavo en Spaarne). Die zou hem dus hebben kunnen vertellen dat je daar zes dagen per week zowel een verse Parool, als een verse Volkskrant en Haarlems Dagblad kunt nuttigen. Dat had een hoop dommigheid gescheeld.
En Koops is echt niet het enige café. Had Moussa 'm vast ook kunnen uitleggen. Zo kun je bijvoorbeeld in... Nee, wacht. Ik ga het niet verklappen ook. Asis zoekt het nog maar even zelf uit. Voor mijn part loopt hij linea recta naar het station voor zijn trein naar Amsterdam en koopt daar zijn krantje. Maar hij kan ook nog even verder kijken dan zijn neus lang is, zodat hij er volgende week op terug kan komen. Of hij vraagt het z'n broer.
Wie 'm ondertussen bij zijn zoektocht wil helpen, kan hieronder reageren, of mailen naar: asis@parool.nl
aanklikken om te vergroten
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
7 opmerkingen:
sjeesum! café koops? kranten? da's ook nieuw voor mij, maar hé, meestal kom ik daar voor wat anders... ;)
@pruts: dan doen we dat samen n keer als je weer terug bent, oké?
Tip voor Moussa: geef je broer het boek Haarlemse Huiskamers cadeau, waarin de cafés beschreven staan waar je kranten en opiniebladen kunt lezen (gek trouwens dat Asis het niet kent of gelezen heeft want ik las er een leuk interview met jou in). Over Koops gesproken/geschreven: in de vandaag gepresenteerde landelijke cafe top 100 is café Koops gestegen van de 50e naar de 38e plaats. En café In Den Uiver wéér op nummer 2. Van totaal 14.000 cafés, dat is toch niet niks!
Op verzoek heb ik het reageren makkelijker gemaakt, maar ik heb liever niet dat mensen anoniem reageren - graag even je naam achterlaten, dat praat makkelijker.
Natuurlijk Richard, het was niet mijn bedoeling om anoniem te reageren, bij de aanmelding als google/blogger ging er iets mis blijkbaar. Ik hoop dat mijn naam nu zichtbaar is. Ben je al weer hersteld?
@Gonda: Ah, kijk! En ik vind t al stuk leuker te weten dat jij het was. Hersteld? Nee, niet echt... (snif)
Beterschap!!!
Een reactie posten