Bezorgperikelen

Regelmatige lezers van mijn weblog kennen mijn problemen met de bezorging van de krant. Althans op zaterdag. In het tot nu toe laatste hoofdstuk had mijn bezorger een nieuwe manier gevonden om mij te laten weten dat hij wel degelijk de krant bij mij in de brievenbus stopte, en dat iemand hem er kennelijk vervolgens uit viste: hij belde me drie nachten lang om 5.10 uur mijn bed uit.
De voorlopige eindconclusie was dan ook: wat een flapdrol.
Inmiddels zijn we weer ‘goed’ met elkaar. Dankzij tussenkomst van het hoofd van de bezorgafdeling. Die legde me uit dat mijn bezorger toch echt zijn topbezorger was. ,,Volgens mij is hij tachtig jaar oud en bezorgt hij ook al tachtig jaar de krant’’, luidde de aanbeveling.
Dat hij bij in het holst van de nacht aan mijn deurbel hing, moest ik niet heel gek vinden. Elke klacht kostte hem een euro.
Dat was nieuw voor mij: dat een bezorger die een klacht krijgt meteen een euro gekort wordt op zijn salaris. Bleek daarbij dat drie van mijn telefoontjes doordeweeks over het gemis van mijn zaterdagkrant en over het vervelende aanbellen ook als bezorgklacht waren verwerkt en mijn bezorger dus ook geld had gekost. Met alle irritaties van dien.
Wat ik ook niet wist: dat ze op het distributiedepot de column over mijn bezorger die ik een paar maanden geleden voor de krant schreef (en ook op dit blog is geplaatst) trots op hun site hadden gezet.

Hoe dan ook, de betreffende verantwoordelijke zou het oplossen en aldus geschiedde. Ik heb vervolgens twee weken lang een soort sandwich aan kranten in mijn bus gehad, niet alleen op zaterdag maar op elke dag: één Haarlems Dagblad van de betreffende dag, één oude Telegraaf daarbovenop, en daarbovenop opnieuw een verse HD. Hier zou geen krantenvisser tegenop kunnen.
Wat een vondst! Wat een vernuft! Al heb ik na een paar dagen wel even overwogen de wethouder om plaatsing van een extra papierbak in mijn buurt te vragen, omdat, zoals gezegd, het probleem zich alleen op zaterdag voordoet en ik nu ineens wel heel veel krant in huis kreeg. Ik heb echter mijn welgemeende waardering uitgesproken voor alle inspanning en aangegeven dat alleen een extra krant op zaterdag op zich voldoende moest zijn om mij van al mijn brievenbusperikelen te verlossen. En sindsdien gaat het helemaal goed!
Nou ja, op een ander dingetje na dan: Ik ontvang sindsdien geen Parool meer, zelfs niet in nabezorging...