Dromen, over landen op de maan bijvoorbeeld

Echt dromen is moeilijk. Ik bedoel: om vast te houden aan een droom terwijl iedereen je die droom van jou uit je handen wil rukken. Of aan de haal wil gaan met je droom omdat ie "mooier" kan worden vorm gegeven. Niemand maakt jouw droom mooier.
Er zijn zelfs mensen die 'm weg willen poetsen, omdat ze je droom niet snappen, zelf nooit dromen of vinden dat dromen nou eenmaal niet van deze tijd is.

Maar dat is armoede! Natuurlijk is het moeilijk! Om te dromen! Maar hou vast, hou in godsnaam vast!

Ik heb mooie dromen gedoomd in mijn leven, en al zullen sommige mensen zeggen dat ik deels buiten de werkelijk leefde: al die dromen hebben me heel veel moois gebracht. Soms tegen beter weten in, of vaak genoeg, maar altijd zonder spijt.
Soms moet je dromen opgeven, dat is zo. Maar dan alleen, en echt alleen, als ze niet meer droombaar zijn... En nooit, echt nooit, als ik die les mag geven, omdat iemand anders niet in jouw droom wil geloven. Dat nooit.
Afscheid nemen van dromen om de enige juiste reden is al moeilijk zat, joh.


Hoe kom ik hierop? Omdat, los van al het cynisme over de wedloop die er natuurlijk bestaan heeft tussen Amerika en Rusland, ik heilig geloof dat uiteindelijk het feit dat een paar mensen daadwerkelijk droomden over de haalbaarheid ervan, er veertig jaar geleden twee mensen voet op de maan hebben gezet. Zonder dromen, was het niet gebeurd. Echt niet...

Zing je een stukje mee met The Waterboys? Luidkeels? Over in dromen dingen zien. En over de maan. Mooi!




I pictured a rainbow
you held in your hands
I had flashes
but you saw the plan
I wondered out in the world for years
while you just stayed in your room
I saw the crescent
you saw the Whole of the Moon
the Whole of the Moon

you were there at the turnstiles
with the wind at your heels
you stretched for the stars
and you know how it feels to reach
too HIGH, too FAR , too SOON
you saw the Whole of the Moon

I was grounded
while you filled the skies
I was dumbfounded by truths
you cut through lies
I saw the rain-dirty valley
you saw Brigadoon
I saw the crescent
you saw the Whole of the Moon

I spoke about wings
you just flew
I wondered, I guessed, and I tried
you just knew
I sighed
... but you SWOONED!
I saw the crescent
you saw the Whole of the Moon
the Whole of the Moon

with a torch in your pocket
and the wind at your heels
you climbed on the ladder
and you know how it feels to get
too HIGH, too FAR, too SOON
you saw the Whole of the Moon
the whole of the moon!

Unicorns and cannonballs,
palaces and piers,
trumpets, towers and tenements,
wide oceans full of tears,
flag, rags, ferry boats,
scimitars and scarves,
every precious dream and vision
underneath the stars
you climbed on the ladder
with the wind in your sails
you came like a comet
blazing your trail
too HIGH, too FAR too SOON
you saw the Whole of the Moon!